Ik voelde het in de avond al, ik was moe en in de nacht begon ik koorts te krijgen. Met mijn volle agenda van de volgende dag kon ik het eigenlijk niet maken om ziek te zijn. Toch had ik het zelf op me afgeroepen. Een week voordat ik ziek werd kwam bij mij de gedachte op dat het ook wel fijn zou zijn om het virus maar gehad te hebben. Omdat ik dan zeker wist dat ik niet zo gemakkelijk meer besmet kon raken, want wij hebben niet een prikje gehad.

Ik voel namelijk aan alles in mijn lichaam en intuïtie dat ik dat prikje niet nodig heb, dat mijn lichaam zelf goed in staat is om er tegen te vechten.

Dus met die volle agenda was het niet heel handig, maar toch bleek ik wel besmet te zijn. Waar je vroeger nog een paracetamolletje kon slikken, moet je nu in quarantaine.

Uiteindelijk waren we allemaal ziek… behalve mijn man. Die is de hele week omringt geweest door 4 besmette mensen, geen afstand en gewoon knuffels en kusjes en toch… heeft hij het niet gekregen.

Waar ik het virus op me afgeroepen heb door te denken dat het best handig zou zijn, gelooft hij er vanaf het begin al in dat hij resistent is. En als je dat gelooft, dan krijg je het ook gewoon ech niet!

Dat is wat er dan ook gebeurt, alles wat je denkt dat gebeurt. We zijn natuurlijk keigoed in denken wat we niet willen en roepen dat ook onbewust op in ons leven. Want wanneer je een beetje te laat van huis vertrokken bent en je bedenkt je ineens bij het naderen van de brug “als ie maar niet open staat…” da kan je er natuurlijk donder op zeggen dat ie wél openstaat.

Zo is het ook wanneer jij het in je hoofd hebt gehaald om die spannende en iets wat sexy jurk aan te trekken. Hij is net too much, maar toch kan jij je er toe zetten om de ballen te hebben om hem aan te doen. Maar o wee als je die gedachte hebt… “Wat als ik die ene moeder tegen kom?” of “Is mijn buik niet te zichtbaar?” of “Ben ik niet te opvallend?”…. precies… je kan er dan de klok op gelijk zetten dat je inderdaad die moeder tegenkomt, dat je een opmerking of een blik naar je toegeworpen krijgt die alles zegt over dattie best opvallend is…

De buitenwereld spiegelt datgene wat er van binnen gebeurt… waar jij in geloofd en wat keer op keer in je hoofd op popt!

Zit je veel te dubben in je hoofd wat andere mensen van je denken? Maak je je druk om of je het wel kan of ben je bang dat je faalt? Dan is dat dat gene wat keer op keer op je pad komt.
Natuurlijk ken je die affirmaties wel, dat je alles mag omdraaien en dat helpt echt! Dat je dus bijvoorbeeld bewust gaat denken dat je juist een positieve reactie krijgt, dat je gewoon kan doorrijden op de weg en dat je in die jurk juist fantastisch uitziet.

Je mag hem ook voelen vanuit je tenen! Er in geloven met heel je hart!

Want daar zit vaak nog een overtuiging op. Dat hoofd is zo geprogrammeerd om telkens maar na te denken en niet de rust te kunnen vinden dan die gedachtes als vanzelf weer oppoppen! Ergens zijn deze ontstaan. Door bijvoorbeeld omdat je vroeger iets hebt meegemaakt, dat je gepest bent geweest omdat jij je anders gedroeg of er anders uit zag. Of dat je op de kop had gekregen van de juf omdat je gedrag vertoonde wat niet “hoort”. Dat maakt dat op onbewust niveau je daar toch jezelf in beschermd.

Deze remmen je behoorlijk in je leven! Want wat als je gewoon die gedachtes niet meer zo vaak hebt? En als je ze hebt dat je er de baas over kan zijn? Dat het je niet meer in de greep houdt maar dat je het heel gemakkelijk los kan laten?

Precies dan ga je juist de dingen aantrekken in je leven die je wel wilt! Je zult meer gemak en rust ervaren en het volste vertrouwen in jezelf en in je leven hebben.

En… jij doet die vet opvallende jurk aan oké?