Toen ik begon met ondernemen wilde ik helemaal niet zichtbaar zijn. Ik zag allerlei apen en beren op de weg. Ik wilde wel graag een succesvolle praktijk, maar zo naïef als ik toen was dacht ik dat dat vanzelf wel zou komen met het lanceren van mijn website.

Nope… een website in de lucht betekend niet dat ze in rijen voor de deur staan. Ik moest wel iets gaan doen… ik moest mezelf zichtbaar maken. Maar wanneer je weinig zelfvertrouwen hebt dan durf je dat gewoon niet. Ik dus ook niet. Ik was wel zichtbaar maar dan vooral veilig. Ik deelde een berichtje door, ik deelde gewone dingen. Ik durfde niet werkelijk op de pijn te drukken. Ik was veel te bang wat andere mensen er van zouden vinden. Ik was ook bang dat ik vervelende opmerkingen zou krijgen. Ik was bang om door de mand te vallen en ik was bang dat ik het niet waar kon maken.

Ik weet nog goed dat ik visite kaartjes had laten maken, want iedereen vertelde dat je dat moest gaan doen… en inmiddels weet ik dat dit geen ene reet uit maakt, maar daar later meer over…

“Je moet ze ophangen in de supermarkt!” zei iemand tegen mij. En daar ging ik, met knikkende knieën de supermarkt in met mijn vers gedrukte visitekaartjes. Ik had gewoon de neiging om een bivak muts op te doen! Wat moet iedereen wel niet denken? Dat ik ondernemer ben en dat ik graag klanten wil? Dat ik zo arrogant ben om mezelf op de kaart te zetten, dat ik gezien wil worden? Serieus! Dat is wat er gebeurde! Heel snel hing ik die kaartjes op en dan snel die winkel weer uit.. pfieuw… gelukkig geen bekende tegengekomen, want wat zou diegene wel niet denken?

Allerlei remmen die ervoor zorgden dat ik niet volledig zichtbaar was en al helemaal niet als mezelf. Want wanneer je jezelf laat zien dan voelt dat heel kwetsbaar. Je wilt het vooral heel goed doen en zoals het hoort. Perfectionisme komt om de hoek kijken…. Maar eigenlijk is het de angst om te falen waardoor je alles heel perfect wilt doen.

Dit hield alles tegen! Ik verdween in de grijze massa en ik weet zeker dat er een heleboel coaches dit wel herkennen. Zo kan je natuurlijk nooit uit loondienst… zou houd je natuurlijk nooit een leuk salaris over. Zo krijg je geen volle agenda.

Nee, die onzekerheid nekt je. Je spreekt je niet volledig uit, je durft niet buiten die massa te gaan. Je bent altijd bang dat een ander daar wat vind! Het erge is ook dat je het wel doorhebt en weet dat je het gewoon moet gaan doen. Alleen dat doen blijft er iedere keer bij. Schuldgevoel dat je het niet doet komt er dan ook nog bij.

Je bent net een puber die zijn huiswerk niet maakt. Je wilt wel een dikke 8, maar je weet ook dat het niet gaat lukken omdat je het niet gedaan hebt, je doet het wel, maar niet écht! Zo is het cirkeltje weer rond!

Het is nu de tijd om je onzekerheid aan de kant te zetten, te gaan werken aan jezelf waardoor die diepere laag die jou rem is weg gaat. Zodat jij wel die stappen gaat maken. Dat de puber in jou het huiswerk gaat doen. Zodat je jezelf op de kaart zet, zodat je opvalt, zodat mensen geraakt worden, zodat ze denken WTF wie is dat? Daar wil ik meer van weten!

Zodat jij vanuit jouw vibe jouw klanten aantrekt, gemakkelijk en vanuit flow!

Dan kan jij je baan opzeggen, vrijheid ervaren omdat je zelf je eigen baas bent en zelfstandig je eigen broek kan op houden!

En…. Die visite kaartjes hebben geen zin… dat doet iedereen namelijk al. Jij bent zoveel meer dan dat!