Ik had er nachtmerries van..

Hij nam me mee en ik ging hoger en hoger, de zenuwen gierden door mijn lijf. Kon hij nog stoppen? Zat ik wel veilig in dit stoeltje? Even dacht ik dat ik beter die achtbaan had kunnen nemen, want deze zweefmolen die gaf me wel een heel angstig gevoel toen hij eenmaal begon te draaien. Zeker omdat ik letterlijk nachtmerries heb gehad over een zweefmolen waarbij er mensen uit vielen met een niet zo leuke afloop…

Zo eng is ie toch niet?

Het gekke van zo´n zweefmolen is dat hij er op het oog helemaal niet eng uitziet. Van jong tot oud gaat er in, zelfs hele kleine kinderen mogen mee. Hij draait alleen maar rond. In tegenstelling tot die achtbaan die zo enorm hoog gaat en met een rotvaart naar beneden dendert, wat ook nog eens een hoop kabaal maakt.
Dat is schijn.
In werkelijkheid voelt een zweefmolen als je erin zit best wel eng, zeker als het ding ook nog eens een hoogteverschil erin heeft waardoor je naar beneden en weer omhoog gaat. Op zo’n moment realiseer je je heel scherp dat je alleen maar vastzit met een los kettinkje.

Ik vroeg me af wanneer hij weer ging stoppen

Dat ik liever op dat moment aan de grond had willen staan in plaats van in dat wiebelige stoeltje dat heen en weer ging, dat begrijp je wel. Maar op dat moment zat ik er al in en kon ik niets doen dan wachten totdat dat ding eindelijk zou stoppen.

Ik mocht gaan voelen en mezelf overgeven

Ik had natuurlijk kunnen gaan gillen, roepen dat ik eruit wilde… Maar ik besloot me over te geven, te gaan voelen wat ik voelde. Ik voelde van alles door mijn lichaam heen gaan. De angst, het avontuur, de kriebels, maar ook de wind in mijn haren en het op en neer gaan van mijn lichaam. Ik liet me gaan, sloot mijn ogen en ik liet me mee deinen op het ritme van de molen. Ik spreidde mijn armen en ik voelde de wind langs mijn armen en mijn lichaam. Overgave en vertrouwen, gewoon er zijn en het je laten overkomen. Er kwam een glimlach op mijn gezicht, ik was gewoon aan het genieten!

Niet vechten of vluchten

Vertrouwen en overgave is wat je helpt. Voelen wat je op dat moment voelt en het er gewoon laten zijn. Niet vechten en niet vluchten, het doorvoelen en daarmee ook los kunnen laten.

Een ayahuasca reis is niet anders dan dit gevoel

Dit is exact het gevoel wat je bij een ayahuasca-reis ervaart. Je voelt veel in je lichaam, de plant laat je voelen, haalt jouw blokkades naar boven en dat mag je doorvoelen. De enige weg naar heling is die overgave. Dit is een heel mooi proces! En dat begint zodra je je overgeeft, zoals ik in dat zweefmolenstoeltje.

Je kunt natuurlijk langs de kant blijven staan

En misschien herken je het wel, dat je weet dat er iets in jouw diepere lagen zit wat je bedrijfsgroei belemmert. En je weet dat ayahuasca je bij die diepere lagen kan brengen, maar dat je het simpelweg nog heel spannend vindt om echt zo’n reis te maken. Je staat te kijken naar de zweefmolen, denkt ‘zo eng ís ‘ie toch niet?’, maar in zo’n stoeltje gaan zitten voelt toch nog te spannend. Spannend omdat je niet weet hoe het voelt, spannend omdat je niet weet wat je kan verwachten, spannend omdat er zoveel verhalen de ronde gaan, spannend om de controle te verliezen.
Denk dan even aan die zweefmolen of die achtbaan. Je weet daar ook van te voren niet wat je kan verwachten. Eenmaal een keer gedaan valt het altijd mee.

Maar je kunt je ook laten meevoeren!

Een ayahuascareis maken is niks anders dan dat je laten meevoeren met wat er op dat moment is. Het wil er alleen maar zijn. Net zoals ik dat weer voelde op dat moment in hoog die zweefmolen. Geen vluchten, geen vechten, mezelf overgeven en gaan voelen wat ik voelde, ervaren wat ik ervaarde, meedeinend op het ritme van de molen, en daarmee genieten van de reis!

Voel jij de roeping om een ayahuascareis te gaan maken?

Vraag een vrijblijvend gesprek met mij aan om te kijken of het jouw moment is om door jouw blokkades heen te breken, zodat ook jij kan groeien, zowel persoonlijk als met je bedrijf.