Ik heb koken altijd al heerlijk gevonden, alhoewel een snelle hap soms ook wel erg handig is. Maar sinds ik mijzelf écht waardevol vind en ook daarmee wat ik mezelf voedt, sta ik echt langer in de keuken.

Daar gaat ik binnenkort nog een stapje verder en dieper omdat ik een jaaropleiding ga doen waarbij ik me aan strikte voedingsadviezen moet houden, daar later meer over. Ik zou zeggen blijf me vooral volgen dan neem ik je mee in mijn reis.

Toch heb ik dan iedere keer dat botte mesje te pakken. Dat mesje wat niet goed snijd, dat mesje waar je geïrriteerd van raakt. Terwijl ik dan snijd zakt mijn hele high vibe, want van binnen sta ik te vloeken waarom het zo moeizaam gaat.

Je kan je wel voorstellen wat dit met de rest gaat doen. Voordat ik het weet kookt mijn pan over, gooi ik er teveel zout in en kom ik tot de ontdekking dat ik een belangrijk ingrediënt niet in huis heb….

Door dat ene botte mesje..

Alles is namelijk energie, dus wanneer je al met je verkeerde been uit bed stapt, loopt je gehele dag echt knap beroerd. 

Stap je flink uit bed en zie je een stralende dag voor je dan heb je ook een stralende dag.

Toch laten wij zo vaak dingen naar die lage energie glippen. Door, inderdaad, de botte mesjes, een stofzuiger die het niet goed doet, een huis wat eigenlijk teveel spullen bevat, door iets wat je uit een kastje wilt pakken en dan valt er meteen een heleboel mee. 

Maar ook door tijd die door onze vingers glipt, dat er weer een dag voorbij is, dat weer dat boek niet gelezen is, dat je weer niet aan het werk toekomt wat je zo graag wilde doen. Of juist door mensen die je energie vreten. Dat je weet dat je niet moet afspreken en dat je het wél doet.

Of juist doordat je niet datgene doet wat je heel graag zou willen doen. Dat je van binnen voelt dat je een opleiding mag gaan doen of een bedrijf mag gaan starten maar dat je je keer op keer weer iets anders voor laat gaan…

Het kost zoveel levensenergie! Het haalt je uit je kracht. Het zorgt ervoor dat je de verbinding met jezelf kwijt raakt en dat je alleen maar gefocust bent op datgene wat niet goed is in je leven of hoe het zou moeten zijn, maar er niet is..

Wat tolereer je nog? Van wie of wat mag je afscheid nemen? Wie houdt jou van je dromen af en wat zorgt er iedere keer voor dat je van positief naar negatief schiet?

Natuurlijk zeg ik het simpel, dat is het ook, maar niet gemakkelijk. Om echt voor jezelf te gaan  staan mag je jezelf eerst goed aankijken. Zorgen dat jij je grenzen makkelijk aan kan geven en dat jij weet welke kant je op mag gaan.

Dat hoeft niet alleen! Volgende week verloot ik 3 soulsessies om te kijken waar jouw rem zit. Wat is datgene wat jou keer op keer tegen houdt ok jouw ideale leven te leven en gelukkig te zijn?